23
maj
Pozycja spoczynkowa…. nie dla leniwych :)
Prawidłowa pozycja spoczynkowa języka
- Na podniebieniu górnym, tuż za górnymi siekaczami, jest tzw. wałek dziąsłowy. Taka odwrócona górka o pofałdowanych bokach. To miejsce, do którego język powinien być delikatnie przyssany, kiedy nic nie mówisz. Właściwie nie cały język, a jego czubek. Kształt całego języka określa się wtedy jako „kobra”. To prawidłowa pozycja języka.
- Dlaczego akurat tam? Bo wtedy język zamyka jamę ustną, nie obciąża żuchwy (jak wtedy, kiedy leży na dnie jamy ustnej). Gdy trzymasz go na wałku dziąsłowym, automatycznie zamykasz usta i oddychasz nosem. Poza tym jesteś przygotowany/a do odruchowego połknięcia śliny w prawidłowy sposób. Bo, czy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie, połykasz ślinę co chwilkę.
- Spróbuj położyć język luźno na dnie jamy ustnej, za dolnymi zębami. Czujesz, że automatycznie uchylasz usta? Że rodzi się pokusa, by oddychać „otwartą paszczą”?
- Prawidłowa pozycja języka to „kobra”: czubek przyssany do wałka dziąsłowego za górnymi zębami. Czyli język spionizowany.
- Czym się różni prawidłowe, „dorosłe” połykanie od niemowlęcego (infantylnego)? Przy prawidłowym połykaniu język ułożony w kształt kobry przesuwa kęs pokarmu lub płynu pod podniebieniem górnym, w stronę przełyku. Możesz się wtedy uśmiechnąć i picie nie wyleci ci z buzi. Mięśnie twarzy nie są specjalnie zaangażowane.
- W czasie połykania niemowlęcego język leży na dnie jamy ustnej. Żeby przesunąć kęs pokarmu, napiera na dolne zęby, wypychając je. Policzki i wargi się napinają. Przy próbie uśmiechu picie wylatuje z buzi.
