Zabawy rozwijające dla starszych dzieci (nie tylko logopedyczne) :)

 Wyliczanki to aktywna zabawa połączona z rytmiczną recytacją, dzięki czemu utrwalają elementy prozodyczne wypowiedzi. Ponadto zapoznają dziecko

z nowymi słowami, z cyframi i liczeniem. Doskonalą też umiejętność wybrzmiewania trudnych połączeń dźwięków.

 Słuchanie i uczenie wierszyków pozwala poznawać nowe słowa i ćwiczy pamięć. Ciekawe wydaje się łączenie prostych tekstów rymowanych

ze wskazywaniem odpowiednich przedmiotów lub z jednoczesnym tworzeniem ruchu dla kolejnych fraz. Jest to doskonałe ćwiczenie pamięci

słuchowej, słuchu fonematycznego, koncentracji i wyobraźni, a na dodatek wspaniała zabawa. Podobnie cenne jest łączenie recytacji z rysowaniem

(symbolicznym), co zmusza dziecko do śledzenia ruchu i uważnego słuchania tekstu. Ułatwia tym samym zapamiętywanie go.

 Zabawy tematyczne ukierunkowane na rozmowę i rozumienie treści słyszanych wypowiedzi (zabawa w dom, robienie zakupów, budowanie domu,

przygotowywanie przyjęcia urodzinowego itp.). Przy okazji możemy słownie formułować plany działania pamiętając o następstwie czasowym (plan przygotowania do spaceru, organizacji przyjęcia urodzinowego itd.), wspólnie rozwiązywać problemy (samochody nie mieszczą się na parkingu, rozbudowujemy parking czy zmieniamy sposób parkowania), a także bawić się w zgadywanie przez definiowanie (podaj rzecz, dzięki której mama będzie miała słodką herbatę). Takie zabawy zwiększają samodzielność, koncentrację, rozumienie wypowiedzi oraz rozwijają myślenie logiczne.

 Zabawy z bajkami mobilizują do uważnego słuchania, rozwijają wyobraźnię i kreatywność, wspierają samodzielność i pewność siebie. Możemy tworzyć

bajki typu prawda-fałsz, czy też wymyślając bajkę, czy opowiadając znaną, w którą wpleciemy elementy nieprawdziwe (np. krem do mycia zębów) lub

celowo zmienione (osiołek Puchatek, pan kotek był chory i leżał w kubeczku). Dzieci wówczas bardzo żywo reagują i nas poprawiają. Z nieco starszymi

pociechami możemy tworzyć dalszy ciąg bajki lub wymyślać nowe zakończenie.

 Zabawy w teatr są lubiane przez dzieci. Chętnie wcielają się one w role, uwielbiają się przebierać. Mają również dużo radości z odniesionego sukcesu

(zwłaszcza jeśli są widzowie). Możemy zatem wspólnie przygotowywać scenki teatralne, inscenizując z podziałem na role znane dziecku bajki. Dobrą

zachętą do porozumiewania się i dostarczaniem informacji z zakresu wiedzy ogólnej jest aranżowanie sytuacji i tworzenie dialogów np. między zwierzętami

robiącymi zapasy na zimę (taki domowy teatrzyk wg wymyślonego scenariusza, z postaciami np. wyciętymi z papieru). Są to tzw. zabawy parateatralne.

 Wspólne oglądanie bajek, programów przyrodniczych czy edukacyjnych, które zaspokajają ciekawość poznawczą dziecka, prowokuje do interesujących

rozmów (także w kontekście wychowawczym) oraz do wyszukiwania i pogłębiania wiadomości w książkach, encyklopediach dla dzieci czy nawet

Internecie. Ciekawym pomysłem jest dubbingowanie – wyciszanie telewizora i podkładanie swojego głosu, wymyślając własne dialogi odpowiednie do tego,

co widzimy na ekranie.

 Zabawy słowne rozwijające umiejętności: zadawania pytań i udzielania odpowiedzi (Co będzie, jeżeli…? Co mogłoby się stać, gdyby…?), wyjaśniania

i uzasadniania (Dlaczego? Po co?) oraz opisu własnych odczuć (Jesteś słonkiem. Jak się czujesz?).

 Działania plastyczne. Do treści opowiadania czy słuchanej bajki, dziecko może rysować symboliczne obrazki, pojedyncze ilustracje czy historyjki

obrazkowe, co ułatwi mu zrozumienie tekstu i dostrzeżenie związków przyczynowo-skutkowych między zdarzeniami. Ćwiczy przy okazji pamięć

i tworzy prosty plan wypowiedzi. Warto też pozwolić na malowanie farbami czy tuszem (rozdmuchujemy go przy pomocy słomki do napojów). Jeśli

powstaną abstrakcyjne obrazki, możemy nadawać im treść i snuć opowieści, na jakie pozwoli wyobraźnia.

 Zabawy rytmiczno- ruchowe, angażując wszystkie zmysły, wywierają dobroczynny wpływ na harmonię i płynność ruchów, koordynację słuchowo- ruchową,

koncentrację, pamięć, uwagę i emocje. Kształtują również muzyczną wrażliwość, rozwijają słuch muzyczny i poczucie rytmu. Pośrednio stymulują

rozwój mowy. Do muzyki lub rytmu wystukiwanego przez rodzica dziecko może poruszać się, wykonywać gesty, szybko – wolno, w zależności od tego,

co słyszy i pomysłowości rodzica, który ćwiczy z dzieckiem.

 Czytanie, czytanie, czytanie…