Temat: ,,OD MOTYLA DO GĄSIENICY „
1.Wysłuchanie wiersza, prezentacja cyklu rozwoju motyla na filmie.
„Gąsienica – tajemnica” D. Gellner
Idzie ścieżką gąsienica, kolorowa tajemnica.
Krótkich nóżek mnóstwo ma… Jedną robi nam„pa, pa!”
Do widzenia! Do widzenia! Już się zmieniam – już mnie nie ma!
Nitką się owinę cała i przez zimę będę spała!
Gdy ochłodzi się na dworze, będę spała, jak w śpiworze!
Już się niby nic nie dzieje, kokon się na wietrze chwieje…
gąsienica w środku śpi, zatrzasnęła wszystkie drzwi.
A na wiosnę – patrzcie teraz! Ktoś w kokonie drzwi otwiera!
Macha do nas skrzydełkami… Kto to jest? Powiedzcie sami!
Próba odpowiedzi na pytania:
- Kto jest głównym bohaterem wiersza?
- Jak wyglądała gąsienica? Jak spędziła zimę?
- Co stało się na wiosnę?
- Czy gąsienica zimą i wiosną wyglądała tak samo?
2.Praca plastyczna „Wiosna” z elementami terapii ręki.
Potrzebny będzie jak największy arkusz papieru, biały czy szary. Rodzicu rozłóż go na podłodze. Daj dziecku farby, pędzle, kredki, niech zamaluje całą powierzchnię. Jak wyschnie (farba) przyklej elementy: kwiaty, bociany, żabki… Ewentualnie pracuj bez farb, narysuj wszystko to, co kojarzy się Tobie się z wiosną. Użyj różnych dodatków, orgiami, plasteliny. Doklej kwiaty, motyle. Stwórzcie jak największy obraz pt. „Wiosna” wykorzystując wszelkie dostępne materiały plastyczne jakie masz w domu (krepina, cekinki, kawałki materiałów, wycięte z gazet symbole wiosny, klej, farba, plastelina, itp.)
3. Ćwiczenia gimnastyczne:
Proszę o wykonywanie ćwiczeń w obecności rodziców, bądź opiekunów, zapewniając dziecku bezpieczeństwo. Pamiętamy, dzieci ćwiczą bez skarpet, rajstop.
- Dziecko chodzi we wspięciu na palcach, ręce splecione za sobą. Ściągamy łopatki, plecy wyprostowane, wzrok skierowany przed siebie. Dziecko chodzi na piętach, palce stóp ma przykurczone. Ręce wzdłuż ciała. Ćwiczenie wykonujemy około 2 minuty
- „Chód bocianów” dziecko ma ręce wyciągnięte w bok/ wyprostowane. Wysoko unosimy kolana, palce przykurczone. Ćwiczenie wykonujemy około 2 minuty.
- Ćwiczenia dużych grup mięśniowych : Kto jest taki jak ja? Jestem bardzo wysoki– dziecko wspina się na palce i podnosi wysoko ręce, Jestem najniższy- dziecko robi przysiad, ręce opiera na podłodze, Jestem najgrubszy- dziecko rozciąga ręce w bok, Jestem chudy- stoi prosto i ściska się rękami w okolicach bioder.
- „Żółwie” – dziecko spaceruje po dywanie z szeroko rozstawionymi rękami i nogami. Na sygnał rodzica (na przykład klaśnięcie) wystraszone zwierzątko, chowa się do skorupy – dziecko siada w siadzie skulnym.
- Dziecko stoi unosząc ramiona w górę, dziecko wykonuje wdech, wykonuje skłon w przód, wydech ustami.
- „Granie na bębenku”- dziecko siedzi w siadzie ugiętym ze stopami opartymi o podłogę. Na hasło „gramy” podnosi pięty do góry (zginają podeszwowo stopy) i uderzając lekko palcami, naśladują granie na bębenku.
- „Zbuduj zamek z klocków” – dziecko siedzi w siadzie ugiętym, zadaniem dziecka jest zbudowanie za pomocą stóp dowolnego zamku z leżących obok rozrzuconych klocków. Można określić czas trwania -podczas trwania piosenki, której akurat się uczymy.
- „Mycie się” –dziecko „po ciężkiej pracy” – dbając o higienę, przystępują do mycia całego ciała za pomocą stóp (stopy to mydło).
- „Bicie brawa stopami”- dziecko w pozycji leżenie tyłem, ręce odsunięte w bok, dziecko unoszą ugięte nogi i rozchylają na boki kolana, stopy zwracają podeszwami do siebie i „biją brawa”.
- „Pożegnanie części ciała” -dziecko siedzi prosto (najlepiej przy ścianie). Dziecko obejmuje stopę rękoma tak, aby podeszwa była zwrócona do środka i aby można się było w niej „przeglądać” (kostka wewnętrzna ma być „schowana”). Powoli, nie szarpiąc nogi, dzieci dotykają palcami stopy kolejno brody, nosa, czoła, uszu i barków. Ćwiczymy na przemian, raz jedna nogą, potem drugą
