Zaburzenia mowy, a sukcesy w szkole

Zapobieganie zaburzeniom mowy (w tym w zakresie artykulacji) i ich korekcja jest podstawą uchronienia dzieci przed trudnościami i niepowodzeniami szkolnymi.

Trudności w nauce czytania

Przebiega ona znacznie wolniej. Dzieci mające trudności z analizą i syntezą słuchową, mają też kłopoty z łączeniem głosek i liter w wyrazy, a następnie

przejściem od głoskowania do czytania sylabami i wyrazami. Opuszczają, przestawiają lub dodają różne głoski i sylaby, zamieniając wyrazy o podobnym

brzmieniu, co powoduje zniekształcenia ich treści. Podczas czytania zaburzona może być również intonacja i akcent, co w konsekwencji powoduje, iż czytany

przez dziecko tekst staje się niezrozumiały.

Trudności w nauce pisania

Uczeń niewłaściwie wymawiający poznane głoski, również niewłaściwie nazywa i zapisuje litery (pisze tak jak mówi), a potem źle je odczytuje. Początkowo

w wyrazach i prostych zdaniach dziecko zastępuje tylko jedne głoski drugimi. W miarę przyswajania nowych treści, poszerzania słownictwa o dłuższe i nieznane

wyrazy, pojawiają się agramatyzmy, zniekształcenia dłuższych wyrazów i trudności z prawidłową budową zdań.

Lęk przed wypowiedziami

Zazwyczaj dziecko cierpi z powodu swojej wady i stara się ją ukryć. Ogranicza swoją aktywność na lekcjach i niechętnie odpowiada na pytania nauczyciela. Woli

być uważane za nieprzygotowane, czy mało zdolne. Odpowiedzi ustne są zbyt krótkie i uproszczone. Można to tłumaczyć chęcią uniknięcia wymowy głosek

z którymi ma problemy. Niewłaściwy stosunek do swojej wady wymowy powoduje powstawanie kompleksów, budzi poczucie niższości, wreszcie lęk przed

mówieniem (logofobię), która może być podłożem zaburzeń nerwicowych.

Obniżona samoocena

Zdarza się i tak, że wypowiedzi dzieci z zaburzoną mową wywołują wśród rówieśników śmiech, przedrzeźnianie, a czasem złośliwe przydomki. Z pewnością

nie ułatwia to nawiązywania kontaktów czy budowania relacji. Dzieci te zatem mogą borykać się częściej niż inni z samotnością. Stają się skryte, nieśmiałe,

małomówne. Mogą odczuwać wstyd, niepokój, poczucie niepełnowartościowości. Nie mają możliwości zaspokojenia ważnych potrzeb do jakich należą: potrzeba

uznania, akceptacji i poczucia przynależności do grupy. Tracą więc wiarę w siebie, obniża się ich samoocena. Z góry zakładają porażkę, co przyczynia się

w znacznej mierze do osłabienia motywacji.

Niepowodzenia szkolne

Dziecko z zaburzoną mową może charakteryzować się niską koncentracją uwagi, brakiem motywacji oraz wytrwałości podczas wykonywania zadań. Ponadto duże

trudności przysparza mu (o czym mowa wcześniej) nauka czytania i pisania, jak również wypowiadanie się. Na tej podstawie może powstać wrażenie, że dzieci

z trudnościami w porozumiewaniu się nie są w stanie sprostać wszystkim zadaniom jakie stawia przed nimi szkoła.